V

V (minuskuła: v) (''fał'') – dwudziesta druga litera alfabetu łacińskiego. W ortografii polskiej używana przy zapisywaniu części zapożyczeń z innych języków, a także jako symbol lub skrót oraz w tak nietypowych zastosowaniach jak tablice rejestracyjne pojazdów. W dawnym języku polskim stosowana była niekiedy do zapisywania samogłoski u. Litera ta występuje w etnolekcie słowińskim, przez niektórych językoznawców uważanym za dialekt języka polskiego.

Litera V oznacza zwykle spółgłoskę wargową [], [] lub []. Nazwę tej litery w języku polskim wymawia się (z niemieckiego) ''fał'', rzadziej spotyka się wymowę ''we''. Źródło: Wikipedia