EPROM

thumb|right|200px|Układ EPROM 32 KB z wbudowanym okienkiem kwarcowym

EPROM (ang. Erasable PROM) – rodzaj pamięci cyfrowej w postaci układu scalonego, przechowującej zawartość także po odłączeniu zasilania. Wykorzystuje specjalnie skonstruowany tranzystor MOS z dwiema bramkami: sterującą, normalnie połączoną elektrycznie z resztą układu i bramką pamiętającą, odizolowaną od reszty układu.

Pamięć EPROM programowana jest przy pomocy urządzenia elektronicznego, które podaje na dren tranzystora napięcie wyższe niż normalnie używane w obwodach elektronicznych (nazwane Vpp (ang. programming voltage) i wynosi zwykle 25V np. Texas Instruments TMS2708, 21V np. Texas Instruments TMS2732A lub 12,5V np. STMicroelectronics M27C64A, w układach cyfrowych stosuje się napięcia 3,3-5 V), zdolne do chwilowego przebicia warstwy izolacyjnej wokół bramki pamiętającej. Programowanie układu polega na przebiciu cienkiej warstwy izolatora i wpuszczeniu do bramki pamiętającej określonego ładunku elektrycznego. Jego obecność na stałe zatyka tranzystor, niezależnie od stanu drugiej bramki. Skasowanie pamięci polega na odprowadzeniu ładunku z bramki.

Raz zapisana, pamięć EPROM może zostać skasowana jedynie przez wystawienie jej na działanie silnego światła (UV-EPROM) ultrafioletowego (wymagana długość fali: 253,7 nm), które jonizuje izolator umożliwiając odpłynięcie zgromadzonego ładunku lub elektrycznie (EEPROM). Pamięci EPROM wielokrotnego programowania można rozpoznać po przeźroczystym okienku ze szkła kwarcowego na górze układu, przez które widać kość krzemową i które umożliwia dostęp światła ultrafioletowego w razie konieczności skasowania. Istnieją wersje jednokrotnego programowania (OTP), które nie posiadają okienka kasowania, a układ krzemowy jest zamontowany w obudowie z tworzywa sztucznego. Istotną cechą tego rozwiązania jest znacznie niższa cena układu wynikająca z niższego kosztu samej obudowy.

Pamięć EPROM przechowuje dane przez około dziesięć do dwudziestu lat. Pozwala na około tysiąc cykli zapisu i dowolną liczbę cykli odczytu. Aby ochronić pamięć przed przypadkowym skasowaniem, okienko musi być zawsze zasłonięte.

W starszych płytach głównych pamięć EPROM wykorzystywana była do zapisu BIOS-u płyty. Okienko kości EPROM zakrywane było etykietką z nazwą producenta BIOS-u, numerem wersji i notką o prawach autorskich.

{| class="wikitable" style="text-align:center" |- ! Typ EPROMu !! Rok !! Rozmiar – bity !! Rozmiar – bajty !! Długość (hex) !! Ostatni adres (hex) |- | 1702, 1702A || 1971 || 2 Kbit || 256 || 100 || FF |- | 2704 || 1975 || 4 Kbit || 512 || 200 || 1FF |- | 2708 || 1975 || 8 Kbit || 1 KB || 400 || 3FF |- | 2716, 27C16, TMS2716, 2516 || 1977 || 16 Kbit || 2 KB || 800 || 7FF |- | 2732, 27C32, 2532 || 1979 || 32 Kbit || 4 KB || 1000 || FFF |- | 2764, 27C64, 2564 || || 64 Kbit || 8 KB || 2000 || 1FFF |- | 27128, 27C128 || || 128 Kbit || 16 KB || 4000 || 3FFF |- | 27256, 27C256 || || 256 Kbit || 32 KB || 8000 || 7FFF |- | 27512, 27C512 || || 512 Kbit || 64 KB || 10000 || FFFF |- | 27C010, 27C100 || || 1 Mbit || 128 KB || 20000 || 1FFFF |- | 27C020 || || 2 Mbit || 256 KB || 40000 || 3FFFF |- | 27C040, 27C400, 27C4001 || || 4 Mbit || 512 KB || 80000 || 7FFFF |- | 27C080 || || 8 Mbit || 1 MB || 100000 || FFFFF |- | 27C160 || || 16 Mbit || 2 MB || 200000 || 1FFFFF |- | 27C320, 27C322 || || 32 Mbit || 4 MB || 400000 || 3FFFFF |} EPROMy serii 1702 były wykonywane w technologii PMOS, serie 27x zawierające w nazwie C, są wykonane w technologii CMOS, a te bez litery C w technologii NMOS. Źródło: Wikipedia